انتقال قدرت به چرخ های جلو را در خودروهایی که چرخ های جلوی آنها محرک می باشند ( دیفرانسیل جلو یا دو دیفرانسیل ) توسط پلوس انجام می شود.
جهت درک بهتر این قسمت ، ابتدا مبحث مربوط به دیفرانسیل خودرو را می بایست مطالعه کنید.
برای مطالعه بحث دیفرانسیل در یک صفحه جدید لطفا اینجا کلیک کنید.
همانطور که در بخش مربوط به دیفرانسیل اشاره شد ، چه محور جلو و چه محور عقب هر کدام که محرک باشند ، باید دیفرانسیل داشته باشند تا چرخ ها بتوانند در پیچ ها با سرعت های مختلفی گردش کنند. در خودروهای دیفرانسیل جلو ، اگر مجموعه موتور و گیربکس ، در عقب خودرو قرار داشته باشد ، نیروی چرخشی ، توسط میل گاردان به دیفرانسیل جلو انتقال پیدا کرده و سپس توسط پلوس به چرخ ها می رسد ولی اگر مجموعه موتور و گیربکس در جلو خودرو قرار داشته باشد ( که معمولا در خودروهای دیفرانسیل جلو چنین است ) تجهیزات دیفرانسیل چرخ های جلو در داخل گیربکس تعبیه می شود و لازم نیست دیفرانسیل جدایی برای چرخ های جلو قرار داد ، بلکه برای کاهش حجم خودرو ، دیفرانسیل جلو را در داخل همان گیربکس قرار می دهند.
بنابراین در خودروهای دیفرانسیل جلو یا دو دیفرانسیل ، بسته به این که گیربکس خودرو در جلو یا عقب آن تعبیه شده باشد ، انواع مختلفی از پلوس ها به کار می روند.
در شکل زیر چند نمونه از پلوس هایی که در خودروهای مختلف استفاده می شود را می بینید.
در شکل زیر ، یک پلوس سوار شده بر روی چرخ جلوی خودرو را مشاهده می کنید.
پلوس خودروها معمولا از چند قسمت تشکیل شده ، قسمت ابتدایی پلوس به گیربکس یا دیفرانسیل متصل می شود تا نیروی چرخشی را از دیفرانسیل ( یا گیربکس ) دریافت کند. انتهای پلوس به چرخ جلو متصل می شود تا نیرو را به چرخ برساند. میله میانی پلوس ( وسط پلوس ) ارتباط قسمت های ابتدایی و انتهایی پلوس را برقرار می کند.
شکل زیر ، یک جفت پلوس به کار رفته در یک خودروی دیفرانسیل جلو نمایش می دهد ؛ همانگونه که اشاره شد ، تجهیزات دیفرانسیل در داخل گیربکس گنجانده شده است. هر کدام از پلوس ها نیرو را از گیربکس گرفته و به چرخ جلو می رسانند.
در شکل بالا قطعاتی به اسم گردگیر نام گذاری شده اند و در اشکال بالا متوجه قابلیت انعطاف پذیری و زاویه پذیری محل گردگیرها شده اید.
محل هایی که به نام گردگیر نام گذاری شده اند ، محل اتصال هر کدام از قسمت های پلوس می باشند ، همانطور که بیان شد ، هر پلوس از سه قسمت تشکیل شده ، قسمت ابتدایی ، میانی و انتهایی؛ اتصال قسمت ابتدایی به میانی و همچنین اتصال قسمت میانی به انتهایی توسط مکانیزم مفصلی مانندی صورت می گیرد؛ این مکانیزم را مکانیرم مفصل ساچمه ای می نامند. این مکانیزم ، همزمان ، امکان اتصال به یکدیگر و گردش زاویه ای دو شافت با یکدیگر را امکان پذیر می کند. یعنی دو شافتی که با مفصل ساچمه ای به یکدیگر متصل شوند ، همزمان که به یکدیگر متصل هستند می توانند با زاویه های مختلف نسبت به یکدیگر گردش کنند و نیروی چرخشی از یکی از آنها به دیگری منتقل می شود در حالیکه زاویه محورهایشان نسبت به یکدیگر دائم تغییر می کند.
شکل زیر ساده شده ی این مکانیزم را نشان می دهد.
گردگیرهای مشکی رنگی که در پلوس های شکل های بالا مشاهده کردید در واقع پوشش پلاستیکی جهت محافظت این مفصل های حساس در برابر عوامل فیزیکی مانند شن ، ماسه ، مایعات و گرد و غبار می باشند.
شکل زیر ، مکانیزم مفصل ساچمه ای یک پلوس را نشان می دهد. ( پوشش پلاستیکی یا همان گردگیر جدا شده است.)
پاره شدن گردگیر پلوس ، باعث نفوذ عوامل فیزیکی به داخل مفصل های پلوس می شود و نفوذ این عوامل باعث فرسودگی زودرس این مفصل ها و خرابی زودتر از موعد آنها می شود.
